- калашматы
- калашматы, -ая, -ае; разм. С широкими штанинами (о брюках); о человеке, который носит такие брюки.
Мне цёпла ў чужых калашматых штанах і ў прасторнай сухой світцы. Скрыган. Потым адзін нейкі калашматы немчык падскочыў да яе (Агаткі) і, наставіўшы аўтамат, пачаў штосьці гергетаць. Дайліда.
Самабытнае слова: Слоўнік беларускай безэквівалентнай лексікі (у рускамоўным дачыненні). Менск: Беларуская Энцыклапедыя. Ірына Шкраба. 1994.